Ο σκοπός κάθε ορθής πολιτείας, είναι το κοινό συμφέρον της κοινωνίας. Όταν ο σκοπός αυτός υλοποιείται, η πολιτεία φτάνει στο πολιτικό αγαθό το οποίο είναι η ευδαιμονία. Επειδή δε η ευδαιμονία είναι το «τέλος» της πολιτείας, αυτό δηλαδή που την ολοκληρώνει ως οργανισμό, είναι και ταυτόχρονα το μεγαλύτερο και καλύτερο αγαθό που θα μπορούσε να κατέχει.
Ο πατριωτισμός είναι η αγνή κι άνευ φανατισμού εκδήλωση της αγάπης για την πατρίδα. Επειδή δε, αυτός που αγαπά επιθυμεί να προσφέρει το καλύτερο αγαθό σε αυτό το οποίο αγαπά, συνεπάγεται ότι πατριώτης είναι εκείνος που επιθυμεί την ευδαιμονία της πολιτείας, αφού η ευδαιμονία είναι το μέγιστο αγαθό που θα μπορούσε να έχει.
Εφόσον λοιπόν, δεν υπάρχει κάποιο αγαθό υψηλότερο και πιο ευγενές από την ευδαιμονία της πατρίδας και της κοινωνίας, γίνεται αντιληπτό ότι το πατριωτικότερο καθήκον για κάθε πολίτη και πολιτικό, είναι να κάνει πράξεις που οδηγούν την πατρίδα στην ευδαιμονία.
Επειδή όμως η ευδαιμονία είναι ένα αγαθό που κατακτάται μέσα από την εφαρμογή του κοινού συμφέροντος, τότε οι πράξεις εκείνου που αγαπάει την πατρίδα του πρέπει να είναι πάντα σε συμφωνία με το κοινό συμφέρον της κοινωνίας ώστε σε κάθε περίπτωση η εξουσία να ασκείται προς όφελός της.
Αυτό είναι και το απόλυτο καθήκον για όποιον αγαπά την πατρίδα αγνά και γνήσια – να επιδιώκει με κάθε μέσον να γίνεται πάντα το καλύτερο για αυτήν και δεν υπάρχει τίποτε καλύτερο από το να γίνεται αυτό που συμφέρει από κοινού όλα τα μέλη της κοινωνίας.
Αναστάσιος Π. Συριανός 