Πολλοί από εκείνους που συμφωνούν σε γενικές γραμμές με όσα λέμε περί πολιτικής ελευθερίας και δικαιοσύνης, αναρωτιούνται με ποιον ακριβώς τρόπο θα μπορέσουμε να ανατρέψουμε αυτήν την νοσηρή κατάσταση που βιώνουμε σε επίπεδο πολιτείας, πολιτεύματος και πολιτικής ώστε να αρχίσει το κοινό συμφέρον να εφαρμόζεται και να τείνουμε προς την ευδαιμονία.
Θα προσπαθήσω να δώσω την απάντηση σε αυτήν την εδώ ανάρτηση. Και θα ξεκινήσω λέγοντας ότι αυτό που ζούμε τώρα σε πολιτικό επίπεδο με αυτό που λέμε ότι θα έπρεπε να βιώνουμε έχουν μεταξύ τους μία τεράστια απόσταση. Αν τα παρομοιάζαμε με τόπους, αυτό που ζούμε τώρα είναι ένα μέρος άσχημο, βρώμικο και δυσάρεστο όπου το μόνο που μας προσφέρει είναι οδυνηρές εμπειρίες, ενώ το μέρος που θέλουμε να πάμε είναι ένα μέρος όμορφο, καθαρό και ευχάριστο, το οποίο θα μας προσφέρει την δυνατότητα να βιώσουμε μία ανώτερη ποιοτικά κατάσταση. Όπως είπαμε, αυτά τα δύο μέρη τα χωρίζει μία τεράστια απόσταση. Όπου όμως υπάρχει απόσταση αυτή καλύπτεται μόνο με κίνηση, όπως για παράδειγμα όταν βρίσκομαι στο σημείο Α και θέλω να πάω στο σημείο Β, πρέπει να φύγω από εκεί που είμαι τώρα και να μετακινηθώ για να φτάσω εκεί που θέλω να βρεθώ.
Αυτή η κίνηση όμως από το ανεπιθύμητο σημείο Α στο επιθυμητό σημείο Β, πώς θα γίνει; Όπως για κάθε κίνηση του ατομικού μας σώματος προηγείται η επιθυμία για κίνηση και η εντολή για να πραγματοποιηθεί αυτή η κίνηση, έτσι και στην περίπτωση του κοινωνικού σώματος των πολιτών θα πρέπει να προηγηθεί η επιθυμία για μετακίνηση, για αλλαγή. Θα πρέπει η συνείδησή μας ως κοινωνία να πλημμυρίσει από την επιθυμία να μεταβούμε σε μία άλλη καλύτερη και πιο ωφέλιμη λειτουργία της πολιτικής, προτού μπορέσουμε να φτάσουμε σε αυτήν την μεταμόρφωση της πολιτικής που επιθυμούμε. Όσο ωστόσο δεν υπάρχει η επιθυμία από την κοινωνία να αλλάξει ο τρόπος λειτουργίας της πολιτικής ώστε να αποφέρει ωφέλιμα αποτελέσματα στους πολίτες, είναι αδύνατον να μετακινηθούμε. Κι ασφαλώς, όσο δεν μετακινούμαστε από το σημείο που μας βλάπτει τόσο θα συνεχίσουμε να βιώνουμε διαρκώς ολοένα και χειρότερες επιπτώσεις από την παραμονή μας σε αυτό. Τόσο η πραγματικότητα που βιώνουμε θα μας πονάει και θα μας κάνει δυστυχισμένους.
Το κλειδί λοιπόν της υπόθεσης για την μεταμόρφωση της πολιτικής προς το καλύτερο βρίσκεται στην επιθυμία, στην εσωτερική μας θέληση ως κοινωνία συνολικά κι ως πολίτες ατομικά, να αλλάξουμε τα πράγματα και να δημιουργήσουμε μία πολιτεία που είναι δίκαιη και κάνει το καλύτερο για τους πολίτες φροντίζοντας να μην ξεστρατίζουν από το μονοπάτι που οδηγεί στην ευδαιμονία.
Τίποτα και κανείς δεν πιστεύω ότι μπορεί να αντισταθεί απέναντι σε μία ακλόνητη συλλογική επιθυμία μίας κοινωνίας για ελευθερία και δικαιοσύνη. Ειδικά όταν αυτή η κοινωνία δεν δελεάζεται, δεν τρομάζει, δεν υποκύπτει σε πιέσεις και δεν δέχεται τίποτε λιγότερο από αυτό το αγαθό που δικαιωματικά της ανήκει και επιθυμεί να κατακτήσει.
Κάποτε η σφοδρή επιθυμία για ελευθερία μας έκανε να γονατίζουμε ολόκληρες αυτοκρατορίες, να ταπεινώνουμε πολλαπλάσια στρατεύματα και να υποτάσσουμε τις πιο πανίσχυρες πολεμικές μηχανές που είχε γνωρίσει ο πλανήτης.
Όταν αυτή η επιθυμία για να αλλάξουμε προς το καλύτερο τα πράγματα ξυπνήσει και πάλι μέσα μας, όταν ο έρωτας για τα αγαθά της ελευθερίας και της δικαιοσύνης σκιρτήσει ξανά στην ψυχή μας, τότε ο φτερωτός θεός Έρωτας θα προστρέξει εκ νέου να μας βοηθήσει, θα βρεθεί στο πλάι μας για να μας αναπτερώσει το ηθικό και να μας οδηγήσει στον τόπο που επιθυμούμε να φτάσουμε.
Διότι ο έρωτας είναι επιθυμία και η επιθυμία μετατρέπεται σε κίνηση προς το αντικείμενο που ερωτευόμαστε. Δείτε τους ερωτευμένους όταν ζουν χωριστά, πώς τρέχουν να συναντήσουν το ταίρι τους εκμηδενίζοντας τις αποστάσεις κι αδιαφορώντας για τις συνθήκες που επικρατούν έξω. Υπό την επίρροια του έρωτος, η κοινωνία που είναι ερωτευμένη με την δικαιοσύνη και επιθυμεί διακαώς την εφαρμογή του κοινού συμφέροντος, θα εκμηδενίσει την απόσταση που την χωρίζει από το αγαθό χωρίς να την νοιάζει ποιες είναι οι οικονομικές ή πολιτικές συνθήκες, ούτε τι της λένε τα φερέφωνα του καθεστώτος που ασφαλώς έχουν συμφέρον να την κρατήσουν στο σημείο δυστυχίας που βρίσκεται.
Χωρίς τον Έρωτα δεν υπάρχει επιθυμία και χωρίς επιθυμία καμμία κίνηση δεν μπορεί να λάβει χώρα. Κι επειδή ο θεός Έρωτας δεν είναι παρά ο έρωτας για το όμορφο και το αγαθό, όσο μεγαλύτερο το αγαθό που επιθυμούμε να φέρουμε στην ζωή μας τόσο πιο ισχυρές δυνάμεις θα προστρέξουν να μας βοηθήσουν να το υλοποιήσουμε. Χωρίς τον Έρωτα για την Ευδαιμονία να κινητοποιεί την ψυχή μας και να μας οδηγεί στην δράση, δεν θα είχαμε επαναστατήσει ενάντια στους Οθωμανούς, δεν θα είχαμε δημιουργήσει κράτος, δεν θα είχαμε πολλαπλασιάσει το μέγεθος της χώρας μας με συνεχείς απελευθερωτικούς αγώνες. Ο Έρωτας για το αγαθό είναι το κλειδί κι αυτόν πρέπει να αφυπνίσουμε και πάλι μέσα μας.
Ο έρωτας άλλωστε λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο σε όλα όσα πάει και φωλιάζει. Είτε είναι έρωτας για ένα φυσικό πρόσωπο, είτε έρωτας για ένα αγαθό, ο έρωτας μας δίνει φτερά (εξ ου και φτερωτός), άρα δηλαδή ταχύτητα και ορμή, για να μετακινηθούμε από εκεί που βρισκόμαστε προς τα εκεί που επιθυμούμε. Κυρίως όμως, μας δίνει την πτητική ικανότητα η οποία εν προκειμένω είναι απαραίτητη για να ανασηκωθούμε από το δυσβάσταχτο βάρος της πολιτικής υποδούλωσης που μας δεσμεύει στα κατώτερα επίπεδα της ύπαρξης και να πετάξουμε στις περιοχές του αγαθού, εκεί όπου θα μπορούμε ελεύθεροι να κάνουμε πράξη το κοινό συμφέρον της κοινωνίας μας και να γινόμαστε ευδαίμονες.
Για να φωλιάσει βέβαια ο Έρωτας μέσα μας, για να έρθει να εγκατασταθεί στην ψυχή μας με όλη του την μεγαλοπρέπεια και δύναμη θα πρέπει να τον προσκαλέσουμε. Κι αν όπως γράφει στο Συμπόσιο ο Πλάτων, ο Έρωτας εισέρχεται μέσα μας από τα μάτια για να ενεργοποιήσει την έμφυτη τάση μας για το αγαθό, θα πρέπει να ψάξουμε και να δούμε ποια είναι η αληθινή γνώση σχετικά με την πολιτεία, το πολίτευμα, την πολιτική και τους πολιτικούς. Η γνώση αυτή η οποία προηγείται της επιθυμίας για αλλαγή, υπάρχει κι είναι εύκολα διαθέσιμη σε όλους σε μία εποχή που είναι πιο αναγκαία από ποτέ. Όποιος έρχεται σε επαφή μαζί της, όποιον αγγίζει το φως της αιώνιας αλήθειας γύρω από τα πολιτικά πράγματα, και μεταμορφώνεται ριζικά, αν βέβαια είναι κι από την φύση του φωτεινός άνθρωπος και δεν του έχει κλειδώσει ολοκληρωτικά την συνείδησή του το εξουσιαστικό σύστημα.
Το καλύτερο που έχει να κάνει ο καθένας από εμάς, είναι να ανατρέξει στην αρχαία ελληνική γραμματεία, να διαβάσει για την ζωή και το έργο όλων των μεγάλων και σπουδαίων στους οποίους οφείλουμε και σήμερα ότι πρόοδο έχουμε σημειώσει ως ανθρωπότητα στο πεδίο της ελευθερίας και της δικαιοσύνης – το έργο των μεγάλων πολιτικών ανδρών, των μεγάλων Σοφών και φιλοσόφων, των μεγάλων νομοθετών. Εκεί βρίσκεται όλη η ομορφιά και η αλήθεια για τον τρόπο που πρέπει να οργανώνεται και να λειτουργεί μία πολιτεία προκειμένου να αποκτήσει το πολιτικό αγαθό.
ΥΓ: Για όποιον ωστόσο θέλει να κόψει δρόμο, το βιβλίο μου για το «Κοινό Συμφέρον«, αξιοποιεί τις αρχαίες πηγές για να δώσει στον αναγνώστη τις ορθές πολιτικές γνώσεις και να τον βοηθήσει να αναβαθμίσει την πολιτική του αντίληψη σε πολύ υψηλά επίπεδα.
3 σκέψεις σχετικά με το “Ο έρωτας για το πολιτικό αγαθό θα γεννήσει την κατάλληλη πολιτική δράση”
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.