«Άξιος τιμής βέβαια είναι εκείνος που δεν κάνει καμμία αδικία. Όμως εκείνος που ούτε καν επιτρέπει να αδικούν εκείνοι που θέλουν, είναι άξιος διπλάσιας τιμής από εκείνον. Διότι ο πρώτος έχει την αξία ενός, ενώ ο δεύτερος έχει όσο αξίζουν πολλοί άλλοι, καθώς καταγγέλλει στους άρχοντες την αδικία των άλλων. Εκείνος μάλιστα που βοηθεί όσο μπορεί τους άρχοντες στην τιμωρία των αδίκων, ο μεγάλος άνδρας στην πόλη και τέλειος, αυτός ας αναγορεύεται και νικητής στην αρετή.
πλατων, νομοι ε 730ε – 731α
Λοιπόν τον ίδιο έπαινο πρέπει να κάνουμε και για την σωφροσύνη και την φρόνηση και για όσα άλλα αγαθά έχει κάποιος αλλά και μπορεί να τα μεταδίδει και στους άλλους. Όποιον τα μεταδίδει πρέπει να τον τιμούμε στον μεγαλύτερο βαθμό. Όποιον πάλι δεν μπορεί, αλλά θέλει να τα μεταδίδει, να τον αφήνουμε δεύτερο. Όποιον φθονεί και δεν θέλει να μεταδίδει σε κανέναν με φιλικό τρόπο κάποια αγαθά, αυτόν να τον κατακρίνουμε, αλλά να μην περιφρονούμε ό,τι έχει εξαιτίας εκείνου που το έχει, αλλά να προσπαθούμε να το αποκτήσουμε όσο μπορούμε».
Πλάτων: «Να είσαι νικητής στην αρετή και να μεταδίδεις όσο μπορείς τα αγαθά που έχεις και στους άλλους»
Αναστάσιος Π. Συριανός 